دسته بندی | تربیت بدنی |
فرمت فایل | doc |
حجم فایل | 43 کیلو بایت |
تعداد صفحات فایل | 4 |
دو و میدانی
دو و میدانی (به انگلیسی: Track and Field و Sport of athletics) به مجموعهای از ورزشهایی که شامل انواع دو، پرشها، پرتابها، پیادهروی و رشتههای ترکیبی است ؛ گفته میشود. برگزاری مسابقات دو و میدانی، در مقایسه با دیگر ورزشها، سادهتر است و نیاز چندانی به تجهیزات گرانقیمت ندارد. بیشتر رشتههای دو و میدانی بهطورکلی انفرادی هستند، بهجز دوهای امدادی و برخی از مسابقات مانند دوهای صحرانوردی که در آنها امتیاز اعضای یک تیم با هم جمع میشود.
سابقهٔ این ورزش به المپیک باستانیِ یونانیان میرسد که از ۷۷۶ پ. م برگزار میشد. این رشته استخوانبندی المپیک مدرن را از اولین دورهٔ آن تشکیل دادهاست. امروزه فدراسیون جهانی دو و میدانی (IAAF) برگزاری مسابقات دوومیدانی در سطح بینالمللی را بر عهده دارد و پس از المپیک، معتبرترین رویدادهای این رشته قهرمانی دوومیدانی جهان و قهرمانی دوومیدانی داخل سالن جهان بهشمار میروند.
تاریخچه
تصویر یک مسابقهٔ دو برروی یک سفال یونانی، حدود سال ۵۰۰ پ. م
مسابقات دو، پیادهروی سرعت، پرش و پرتاب از دوران پیشاتاریخ تاکنون انجام میشدهاست. سنگنگارههایی از مسابقات دو و پرش ارتفاع برروی مقبرههای مصری متعلق به ۲۲۵۰ سال پیش از میلاد وجود دارد. ایرلندیهای باستان از حدود ۱۸۰۰ سال پیش از میلاد مسابقاتی را برگزار میکردند که پرتاب سنگ و دو نیز در بین آنها بود. وقتی یونانیان در ۷۷۶ پ. م برگزاریبازیهای المپیک را آغاز کردند، تنها رشتهای که در چندین دورهٔ ابتدایی در آن برگزار شد مسابقهٔ دو سرعت معروف بهاستادیون بود که دوندگان، طول ورزشگاه (حدود ۲۰۰۰ متر) را میدویدند. در دورههای بعدی، رشتههای دیگری ازجمله پرتابها و پرشها نیز برگزار شدند و مهمترین رشتهٔ مسابقات پنجگانه محسوب میشد که از پنج رشتهٔ دو استادیون، پرش طول،پرتاب دیسک، پرتاب نیزه و کُشتی تشکیل میشد.